Aat Wit, een bijzonder en respectvol mens ging voorbij

29 oktober 2018 door

Vorige week (24/10) heeft Niedorp afscheid genomen van een bijzonder mens, voor wie ik graag een uitzondering maak om een paar woorden over hem te schrijven. Niet omdat hij lid was van de kerk, want dat was hij niet. Hij was, zo zei hij zelf, ook niet gelovig, maar had wel respect voor ieders mening. Nu ben ik nog nooit iemand tegengekomen die zei geen respect voor anderen te hebben, maar van dhr. Wit heb ik wel zeker de indruk dat hij het geheel en al meende. Hij leefde daad-werkelijk vanuit een eenvoudig en welgemeend respect voor de ganse werkelijkheid om zich heen, zowel verleden als heden. Hij had belangstelling voor alles wat groeit, in de tuin bij zijn huis, en in de  samenleving van het dorp, zowel plant als mens.
Aat Wit was wat je noemt, een autodidact: iemand met grote wijsheid en kennis, niet zozeer opgedaan via bijzonder veel scholing of opleiding, maar door met een open ‘geest’ midden in het leven te staan en daar actief aan deel te nemen; én: door eigen onderzoek en zelfstudie. Gedurende negenentwintig jaar was hij het gezicht van de gemeente als bode op en van het gemeentehuis. Daarnaast was hij amateur-archeoloog en historicus. Op basis van zijn onderzoek heeft hij o.a. de “Historie van de Niedorpen en Winkel” geschreven, een kloek boek, waarvan in 2009 een tweede druk is uitgebracht mede door toedoen van de toenmalige burgemeester Frank Weerwind.

Zijn belangstelling voor het verleden was zeker geen vlucht uit het hier en nu. In gesprekken trof mij immer zijn oprechte en levendige betrokkenheid, zowel op de ‘dingen’ om hem heen, als op de gebeurtenissen in de wereld. Dit blijkt ook uit zijn jarenlange politieke activiteit en raadslidmaatschap voor de PvdA.
Hij was zoals gezegd niet gelovig maar eerlijk gezegd vond ik zijn spiritualiteit, zijn diepere beleving van mens en werkelijkheid bijzonder herkenbaar: sociaal betrokken, zijn morele steun uitsprekend voor de aandacht en opvang van Nieuwe Buren, zijn mild-kritische observatie van de dubbelzinnigheden soms van menselijk gedrag. Op zijn uitvaart is nog veel meer over hem gezegd, maar hier houd ik het op de typering van een bijzonder en respectvol mens, zonder veel opsmuk, maar met des te meer diepte. Moge hij rusten in vrede, en mogen zijn vrouw en dochter troost vinden in de dankbare gedachtenis aan hem. Graag laat ik hieronder nog de ‘opdracht’ volgen, die hij eigenhandig heeft geschreven in mijn exemplaar van zijn boek over de beide Niedorpen en Winkel.

…                                                                                                    Hartelijke Groet, ds. Fokko F. Omta

Wie er kennis van neemt hoe men leefde in het verleden,
kan zich gelukkig prijzen er te mogen zijn in het heden.
(De schrijver: Aat Wit)