Anonieme weldoeners – Prosecco

16 februari 2021 door

Af en toe vind ik iets op m’n bureau van een onbekende weldoener. Er wordt wel gezegd dat half Niedorp een sleutel van de Fenix heeft, dus als er geen briefje bij ligt, kan ik moeilijk nagaan van wie? Zo stond er begin januari een grote Magnum fles Prosecco in mijn werkkamer. Links en rechts navraag gedaan, zelfs een foto op Facebook geplaatst, maar ik heb de goede gever tot nu toe niet kunnen achterhalen. Ik weet al wel wat ik er mee ga doen. Ik ga de fles uitschenken komende zomer, wanneer de Kerkenraad te BBQ komt in Schoorl. Dan hopen we gezamenlijk de Coronasmaak weg te spoelen.

 

Stille hint  – ‘vieze’ auto

Een tijdje later lag er een flinke kortingsbon op mijn bureau voor een grote Auto-wasbeurt. Ik ga er van uit dat ook dit louter lief bedoeld was. Maar misschien ook een stille hint om die ouwe vieze Volvo weer es door de wasstraat te jagen. Ik wilde de bon juist vorige week verzilveren, maar toen was de datum net verlopen. Het zette me wel aan het denken. Want de oude Volvo is qua uitstoot inderdaad zó ‘vies’, dat ik er binnenkort geen stad meer mee in mag. Ik kon vorige week nog net mijn zoon in Amsterdam verhuizen, maar vanaf 1 maart krijg ik een flinke boete als ik de milieuzone van Amsterdam inrijdt. Hetzelfde zal spoedig gelden voor bijna alle grote steden. Wat is wijsheid? Laat ik nou net afgelopen weekend een tip krijgen, een ‘link’ naar een buitengewoon knappe Youngtimer.

 

Guilty Pleasure

Een Youngtimer is een auto van minimaal 15 jaar. Misschien vind je dat veel te oud, maar dát zijn nu juist zeer betrouwbare exemplaren, anders hadden ze het niet zo lang volgehouden. Bij een nieuwe auto, moet je dat altijd nog maar afwachten. Vorig jaar had ik ook al es gelonkt naar zo’n ‘Jong-oude dame’ van een bepaald merk. Mijn garagehouder vertrouwde het toen niet en raadde het af, maar nu heb ik hem toch de genoemde ‘link’ gemaild en gevraagd er es naar te kijken. Nadat hij de veelvuldig in beeld gebrachte ‘voiture’, inclusief de gegevens had gezien, klonk zijn reactie veelbelovend: “Ziet er keurig uit, ik ga er mee aan de slag’. En zo is met één mailtje het proces in gang gezet, waardoor binnenkort mijn vieze oude Diesel niet meer voor de Fenix wordt geparkeerd. Of ik hier dan wél met mijn niéuwe ‘geliefde’ durf te verschijnen, weet ik nog niet. Niet omdat ze er ondanks hoge leeftijd (bj.2004) niet goed uitziet, nee prachtig juist. Maar ze is ook een soort van ‘guilty pleasure’. Misschien ga ik daarom eerst maar wat vaker op de fiets.