Derde Advent – de maaltijd die geen maaltijd is

11 december 2017 door

Komende zondag wordt de derde kaars aangestoken en vieren we de Maaltijd. In de verschillende kerken hebben mensen verschillende belevingen bij hetzij ‘Avondmaal’, ‘Eucharistie’, of ‘Enigheid’. Het is natuurlijk maar een minuscuul gebaar: zo’n stukje brood of hostie, met een slokje wijn. Maar hier zijn in de geschiedenis soms enorme dogmatische duidingen aan gegeven. Zelf heb ik die uitgesproken en soms dwingende betekenissen meestal voor kennisgeving aangenomen. Vaak vind ik ze te gekunsteld. In feite is de maaltijd niet eens een maaltijd.
Voor mij speelt eigenlijk maar een ding en dat is dat het stuk brood en de slok wijn mij in gedachten een plek aan dezelfde tafel geven, waar ooit Christus de uitdeler was: van een zelfde stukje brood en vergelijkbare slok wijn. Ik moet me er wel een beetje op concentreren – maar dan brengt het mij van over grote afstand ineens heel dicht bij de mens die ooit verscheen in de Kerstnacht, en die ons geheel en al nabij is gekomen. Overigens is Hij is ons ook in vele opzichten vreemd en ver. Centraal in dat vreemde aspect van Jezus Christus is, denk ik, dat hij de dingen los kon laten, om te beginnen elke vorm van geloofsdwang. En dat hij de mensen echt vrij kon laten. Hij kon ook weerstand tegen hem, of zelfs agressie: echt loslaten, hij liet zich er niet door kwetsen of van zijn stuk brengen. Zoals in het kruiswoord gericht tot degenen die hem kwelden en bespotten: “Vader vergeef het hen, want zij weten niet wat ze doen”. Ik geef toe, dat gaat heel ver.
Daar kom je niet zo maar dicht bij. Maar bij brood en wijn kun je je er op concentreren. En wie weet, iets van Christus laten groeien in jezelf. De kunst van het loslaten, b.v.

Kerstavond viering
Op zondag 24 december is om 21.00 uur de gebruikelijke Kerstavondviering.
Dit keer met het koor Singing Surrender uit Schagen.
Hartelijke groet, ds. Fokko F. Omta.