Samen eten

Samen eten

Kom je eten? Het is misschien wel de meest geuite vraag van de hele wereld. Ook wel in de vorm van een hard uitgeroepen bevel: Eten!!! Dit laatste b.v. als ik van m’n moeder opdracht kreeg m’n broertjes en zussen te roepen, dat het eten klaar is. Als ik ze dan niet kon vinden, ze hoorden het niet, of ze antwoordden niet, dan werd het “Eten!”, “Eeee-ten!!!”, steeds harder en lang-gerekter, door huis of over het boerenerf geroepen.

Maar als iedereen dan aan tafel zit, dan is er ineens de rust, de stilte, als op alle borden is opgeschept en ieder bezig is een paar happen te nemen om de eerste trek te stillen. En daarna, komen de gesprekjes, de verhalen, de vragen hoe het was op school of op het land, op het werk of in de trein. Samen een uurtje met elkaar eten: het is het meest universele bindmiddel tussen mensen, in gezinnen, onder vrienden; een maaltijd die de broeder- en zusterschap tussen mensen bevestigt of herstelt. Samen eten is zo  de meest eenvoudige wijze om onderlinge verbinding en saamhorigheid te bevorderen.

Als u dat wat lijkt, kijk dan onder de rubriek Activiteiten.
In de 40-dagentijd voor Pasen nodigen de Kerken u uit om deel te nemen aan een eenvoudige, open maaltijd afwisselend in één van de deelnemende kerken. Zeg niet, ik heb geen tijd. Want eten moet je toch. Het is behalve verbinding-stichtend ook nog eens reuze efficiënt.

Hartelijke groet, ds. Fokko F. Omta