Veséloho Rizdwá – vrolijk Kerstfeest

Ik zou hier ook Feliz Navidad kunnen schrijven. Of:

Frohe Weihnachten! Merry Christmas! Joyeux Noël!
Of: Auguri di buon Natale e felice Anno Nuovo!

Zoals je ziet, doen de Italianen er gelijk maar een gelukkig nieuwjaartje bij.

Maar de kop boven dit stukje is de wens in het Oekraïens. Of klinkt dat misschien een beetje wrang?
Want zo vrolijk is het daar niet, dit wordt al hun derde Kerst in oorlog. Maar misschien moet de wens daarom juist wél klinken: als een soort bezwering, affirmatie, een krachtig uitgesproken wens, die dan werkt als een bevel: er MOET vrede komen, pronto.

Kerstavond – dinsdag 24 december 21.00 uur

De Oekraïense versie zal in ieder geval ook klinken tijdens de Kerstavond viering. Naast het Kerstverhaal, liederen van samenzang onder begeleiding van Heije Wubs en koorzang van Get together zal ik een kort verhaal vertellen met als titel: Veséloho Rizdwá.
Ook lezen we een kort fragment dat aan het Kerstkind wordt toegeschreven, als hij later groot is. De eenmaal volwassen Jezus zal zijn gehoor een keer toespreken over “BEZORGDHEID”. En daarover wil ik wat mijmeren. Want velen maken zich zorgen, we doen dat op alle mogelijke manieren en nemen ook alle mogelijke tegenmaatregelen om die bezorgdheid (lees angst) weg te nemen, ons er tegen te wapenen.

Niet al die maatregelen maken ons echt rustig. Daarom wil ik op zoek naar zeg maar: de “Juiste Bezorgdheid”. Dat is altijd een mix van: zaken aanpakken en dus maatregelen nemen. Maar ook van: loslaten en vertrouwen. Dit laatste is niet alleen maar passief en weerloos. In tegendeel bij loslaten en vertrouwen, hoort juist: je hand uitsteken en zoeken naar connectie, verbinding, alles doen om in gesprek te komen.
Maar dit werkt alleen als je het doet met inzet van je “zachte” krachten!!! Bij het eerste (“aanpakken” en “maatregelen”) denk je veeleer aan harnas, bewapening, beveiliging, je huis barricaderen, een valse hond voor de deur. Want je doel is om je vijand op afstand te houden en de confrontatie, het gesprek te blokkeren. Ik weet niet of de wereld daar echt veiliger van wordt: dus b.v. door eerst allerlei organisaties of strijdgroepen het etiket “terroristisch” op te plakken en dan als beleid te nemen: met terroristen praten we niet. In plaats daarvan proberen we ze uit te roeien.

Bij “loslaten” en “vertrouwen” denk ik juist dus aan: het gesprek als het maar even kan (juist wél!!) zoeken en aangaan, onderhandelen, je ook in de belangen en de angst van de ander verplaatsen. De vraag is uiteindelijk: Wat wil je eigenlijk liever? Dat je vijand wordt verslagen, gedood? Of dat je vijand verandert in een ‘vriend’? (nou ja, vriend? Laten we zeggen: in een “geen kwaad meer willende buurman”).

Afijn, we zullen zien wat het wordt.

Zondag 5 januari

Op de eerste zondag in 2025 is de traditionele laagdrempelige samenkomst, een viering met Nieuwjaarsrollen en muziek. Annelies Komen zal spelen en Joke van Geebergen zal zingen. Bijkomen van alle Kerstactiviteit en Oudjaarsnacht reuring.

Graag wens ik ieder die dit leest een Zalig Kerstfeest
en een met moed, overtuiging en zachtheid geleefd 2025.
Vrede, Gezondheid en Zegen!

Hgr. ds. Fokko F. Omta